GOSPODARKA RYBACKA
W województwie olsztyńskim znajduje się 102 146 ha jezior. Gospodarzą nimi różni użytkownicy, a w największej części państwowe gospodarstwa rybackie.
Użytkownicy jezior w województwie olsztyńskim w 1972 roku
| Użytkownik | Powierzchnia w ha | % ogólnego areału jezior |
| Państwowe gospodarstwa rybackie rejonu Olsztyn | 94115 | 92,1 |
| Państwowe gospodarstwa rybackie rejonu Bydgoszcz | 3 062 | 3,0 |
| Państwowe gospodarstwa rybackie rejonu Ełk | 315 | 0,3 |
| Administracja Lasów Państwowych | 440 | 0,4 |
| Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie | 686 | 0,7 |
| Zasadnicza Szkoła Rybacka w Giżycku | 828 | 0,8 |
| Instytut Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie | 167 | 0,2 |
| PZW Okręg Olsztyn | 1 135 | 1,1 |
| Miejska Rada Narodowa w Olsztynie | 28 | 0,0 |
| Osoby prywatne | 879 | 0,9 |
| Nieużytki rybackie | 491 | 0,5 |
| Razem | 102 146 | 100,0 |
Całość nadzoruje inspektor rybactwa Wojewódzkiej Rady Narodowej, zaś działalnością państwowych gospodarstw rybackich kieruje Rejonowy Oddział w Olsztynie. Oddziałowi podlega 11 gospodarstw rybackich: Bogaczewo, Giżycko, Iława, Mikołajki, Mrągowo, Olsztyn, Ostróda, Ruciane, Szczytno z siedzibą w Pasymiu, Szwaderki, Węgorzewo.
27 jezior leżących na terenie województwa znajduje się w gestii dwóch gospodarstw rybackich rejonu bydgoskiego (PGRyb. Sztum i PGRyb. Grzmięca); 5 jezior należy do PGRyb. Ełk.
Zbiorniki pod zarządem Lasów Państwowych są stopniowo przekazywane państwowym gospodarstwom rybackim. Szkoły i instytucje naukowe posiadające jeziora używają ich do celów dydaktycznych i badawczych i w zasadzie nie prowadzą połowów przemysłowych.
Państwowe gospodarstwa rybackie zgodnie z zarządzeniem Ministra Rolnictwa nr 51 (z dnia 10 IV 1959 r.) część swoich jezior udostępniły do wędkowania (135 jezior spośród 757 — 17,8%). Stosunek powierzchni przedstawia się bardziej korzystnie dla wędkarzy, gdyż z ogólnego areału, który wynosi 97 492 ha, wędkarzom udostępniono około 50 000 ha, co stanowi około 51,2%. Poza tym zezwolono wędkować na rzekach: Pisie — w dół do jeziora Rosi, Krutyni — od mostu w Iznocie do jeziora Bełdan oraz Orzyszy na odcinku od jeziora Orzysza do jeziora Tyrkła.
Państwowe gospodarstwa rybackie z roku na rok intensyfikują produkcję. Rozbudowują stawowe obiekty hodowlane, w związku z czym stale wzrasta ilość i poprawia się jakość materiału zarybieniowego. Szczególnie preferuje się rozwój gatunków szlachetnych o dużych walorach użytkowych. Zarybia się zbiorniki sielawą i sieją oraz sandaczem i karpiem. W wyniku tych zabiegów wzrasta procent ryby wyborowej w odłowach, rosną zyski przedsiębiorstw. Dlatego też zbiorniki, w których intensyfikuje się hodowlę ryb, wyłączone są z wędkowania. Większość z nich uznano za obręby ochronne.
