Kraina brzany
Na pograniczu stref podgórskiej i nizinnej zaczyna się w wodach rzek formować kraina brzany. Ciek charakteryzuje się jeszcze stale zróżnicowaniem i bogatą rzeźbą łożyska. Wartkie partie występują na przemian z dołami śródrzecznymi, powstają w ten sposób dobre warunki dla zdobywania pokarmu i wyszukiwania kryjówek. Na odcinkach wartkich dno jest twarde – piaszczyste, żwirowate lub ilaste, natomiast spokojne zatoki łatwo się zamulają, na ich dnie gromadzą się liście. Ze względu na żyzność środowiska (nawożenie gruntów itp.), stosunkowo długi okres wegetacji i inne sprzyjające okoliczności tworzą się dla ryb bardzo dobre warunki żywieniowe.
W wodach Słowacji (Polski również) w rybostanie krainy brzany dominują trzy gatunki: brzana, kleń i świnka. W większości słowackich dorzeczy tworzą te ryby ponad 50-70 % masy całego rybostanu. Spośród innych ryb typowych dla tego pasma na czoło wysuwają się szczupak, boleń i sandacz (obok nich występuje płoć, certa, okoń, krąp i in.). Dopóki słowackie cieki nie zostały zanieczyszczone nawet głowacica znajdowała w tej krainę warunki bytowe.
Przestronniejsze, głębokie i spokojne zatoki w pełni odpowiadają karpiowi, a nawet leszczowi.
Orientacyjne wartości zarybienia cieków, które nie były dotąd poważniej zdewastowane (zanieczyszczeniem, regulacją itp.) można określić na poziomie 400-600 kg/ha. W formowaniu ichtiomasy uczestniczy większa liczba ryb – 25 do 28 gatunków. Za dominujące trzeba uważać klenia i świnkę; brzana ma przewagę tylko miejscami. Udział tych gatunków dochodzi do 60-75 % masy rybostanu (ichtiomasy). Maksymalna wielkość ichtiomasy zawiera się w wartościach ponad 1000 kg/ha.
