Świnka — Chondrostoma nasus L.
Ciało umiarkowanie wydłużone, bocznie ścieśnione. Otwór gębowy dolny, poprzeczny. Wargi twarde, dolna o ostrej krawędzi. Nos wystający, od spodu płaski. Płetwa ogonowa mocno wcięta, grzbietowa i odbytowa łukowato wklęsłe. Łuski średniej wielkości, mocno osadzone w skórze. Ubarwienie ciała szarosrebrzyste, grzbiet i wierzch głowy ciemniejsze, brzuch biały. Płetwa grzbietowa jest szara, ogonowa — a zwłaszcza jej dolny płat — czerwonawa, pozostałe pomarańczowo czerwonawe. Zaznacza się dymorfizm płciowy, u samców płetwy brzuszne są dłuższe niż u samic — sięgają prawie do otworu odbytowego. Świnka przebywa w szybko płynących rzekach i potokach, głównie w krainie lipienia i brzany. Bardzo rzadko bywa spotykana w jeziorach — tylko w najbliższym sąsiedztwie ujścia potoku lub rzeki. Występuje zazwyczaj gromadnie, trzymając się zawsze przy dnie. Żyje ponad 10 lat, osiągając przeciętną długość 50 cm i ciężar do 500 g. Zdarzają się osobniki o ciężarze 2,5 kg!
Żywi się zarówno organizmami fauny dennej, jak też i glonami, które zeskrobuje z zatopionych w wodzie przedmiotów ostrą krawędzią dolnej wargi. Rośnie wolno; ciężar 0,5 kg uzyskuje średnio w 8 roku życia.
Tarło odbywa od drugiej połowy kwietnia do maja. Samce w tym okresie pokrywają si,ę wysypką perłową. Wymiar ochronny 20 cm, okresu ochronnego nie ma.
Nielicznie występuje w Drwęcy i Pisie i w połowach wędkarskich nie odgrywa większej roli.
