Certa
Ze względu na przebieg podstawowych procesów życiowych, wymagania co do środowiska, a także kształt ciała, świnka i certa sprawiają wrażenie blisko spokrewnionych. Szczególnie podkreśla ich pokrewieństwo specyficznie ukształtowany pysk z otworem gębowym w dolnej części. Dla certy charakterystyczny jest rodzaj ryjka w kształcie zaczątku nosa (stąd słowacka nazwa tej ryby — nosal).
Oprócz upodobań związanych ze środowiskiem łączy certę i świnkę podobny przebieg procesów rozrodczych i tempo wzrostu. Także certa osiąga maksymalnie ok. 2 kg, na ogół jednak złowione osobniki są znacznie mniejsze. Jedyna wyraźniejsza różnica dotyczy sposobu odżywiania się – certę trzeba uważać za mięsożerną, a roślinne przynęty mogą zdać egzamin dopiero po jeszcze wytrwalszym zanęcaniu niż przy łowieniu świnki. W wodach, gdzie łowi mniej wędkarzy i certa nie miała możliwości spotkać się z przynętami roślinnymi, trzeba łowić na przynęty pochodzenia zwierzęcego. Jest to jednak ryba bardzo pojętna i po zanęcaniu da się łowić na przynęty roślinne z większym niż świnka powodzeniem.
Na pytania dotyczące zasad wędkarskiego połowu certy znajdziemy odpowiedź w rozdziale poświęconym śwince, nie ma więc sensu powtarzać się. Sprzęt na certę musi być delikatny, żyłka nawet 0,15 mm, wielkość i rodzaj przynęt podobne jak przy połowie świnki (z uwzględnieniem omówionych wyżej różnic), podobne też są metody łowienia – przede wszystkim na dnie albo tuż nad nim, przepływanka z przytrzymywaniem, a jeśli zachodzi potrzeba także z przytrzymywaniem przynęty.
Na zanęcanie certa reaguje nadzwyczaj szybko, na ogół szybciej niż ryby innych gatunków.
