Sieja – Coregonus lavaretus L.

Ciało wydłużone, bocznie spłaszczone, dość wysokie. Głowa mała. Otwór gębowy dolny, mały. Łuski duże, dość silnie usadowione. Płetwa ogonowa silnie wcięta. Boki tułowia oraz partia brzuszna koloru srebrzystego. Grzbiet niebieskozielonkawy. …

Sielawa — Coregonus albula L.

Ciało wysmukłe, silnie bocznie ścieśnione — śledziowate. Otwór gębowy ma położenie górne. Zabarwienie tułowia srebrzystobiałe, grzbiet niebieskozielonkawy. Łuski drobne i cienkie, łatwo wypadające. Płetwa ogonowa głęboko wcięta. Między płetwą grzbietową a ogonową znajduje się mała, …

Pstrąg tęczowy — Salmo gairdneri (Richardson)

Ciało silniej bocznie ścieśnione i bardziej wygrzbiecone niż u troci. Istotną cechą odróżniającą pstrąga tęczowego od innych naszych przedstawicieli ryb z rodzaju Salmo jest występowanie na bokach ciała szerokiej smugi o barwie czerwono-różowej. Intensywność …

Pstrąg potokowy — Salmo trutta morpha fario L.

Budową i kształtem ciała nie różni się istotnie od troci. Ubarwienie natomiast jest nieco odmienne, gdyż na bokach ciała i płetwie grzbietowej znajdują się liczne owalne czarne i czerwone plamki, przy czym …

Troć jeziorowa – Salmo trutta morpha lacustris L.

Zewnętrznie nie różni się od troci. Jest klasyczną rybą jeziorowo-rzeczną, gdyż rozród i okres młodociany odbywa w rzece, następnie spływa do jeziora. Tam zmienia tryb życia na drapieżny, szybko rośnie. Żyje w …

Troć – Salmo trutta morpha trutta L.

Ciało wydłużone, walcowate. Głowa duża, spłaszczona z szeroko rozciętym końcowym pyskiem. Szczęki i kości jamy gębowej zaopatrzone są w liczne stożkowate zęby. Płetwa ogonowa zwykle bez wcięcia. Podobnie jak u wszystkich naszych przedstawicieli …