Sielawa — Coregonus albula L.
Ciało wysmukłe, silnie bocznie ścieśnione — śledziowate. Otwór gębowy ma położenie górne. Zabarwienie tułowia srebrzystobiałe, grzbiet niebieskozielonkawy. Łuski drobne i cienkie, łatwo wypadające. Płetwa ogonowa głęboko wcięta. Między płetwą grzbietową a ogonową znajduje się mała, workowata płetewka tłuszczowa. Przy pomocy tej cechy można na pierwszy rzut oka odróżnić małą sielawę od uklei.
Sielawa żyje w jeziorach głębokich, zwykle o głębokości przewyższającej 15 m, chociaż spotykana jest również w zbiornikach płytkich, jednak zawsze dobrze natlenionych i zimnych. Jest rybą typowo pelagiczną, tworzy duże ławice w toni wodnej jeziora. Odżywia się wyłącznie planktonem skorupiakowym. Sielawa odznacza się krótkim czasem życia. W połowach przeważają osobniki dwu- i trzyletnie, starsze stanowią już tylko niewielki procent całej populacji. W literaturze ichtiologicznej opisano tylko jeden przypadek złowienia sielawy w wieku 9 lat.
Tempo wzrostu sielawy wykazuje bardzo duże wahania zarówno w poszczególnych latach jak i jeziorach. Znane są przypadki, że gatunek ten w niektórych jeziorach (Narie, Żelazne) nie osiąga wymiaru ochronnego w ciągu całego życia, znane są również przykłady osiągania wielkości około 35 cm i ciężaru ponad 400 g (Jezioro Legińskie). Spowodowane jest to dużą plastycznością tego gatunku, wpływem czynników środowiska, jak również cechami genetycznymi.
Na terenie województwa olsztyńskiego sielawa występuje w ponad 100 jeziorach o łącznej powierzchni ponad 60 000 ha. Stan zasiedlania ulega jednak ciągłym zmianom, bowiem wprowadza się sielawę do jezior, w których dotychczas jej nie było, a w jeziorach starzejących się (eutroficznych) populacja tego gatunku zanika.
Tarło odbywa się późną jesienią w okresie: październik — początek grudnia. Wymiar ochronny — 20 cm; czas ochronny: 15 października — 31 grudnia. Na wędkę nie bierze wcale. Jeziora, w których warunki środowiskowe odpowiadają sielawie i umożliwiają odbywanie tarła naturalnego, w klasyfikacji rybackiej noszą nazwę jezior typu sielawowego.
