Autor: przemek

Jelec — Leuciscus leuciscus L.

Ciało wydłużone, niezbyt wysokie, bocznie ścieśnione. Głowa mała, jej przednia część przed otworami nosowymi nieco garbata. Płetwa ogonowa głęboko wcięta — widełkowata. Płetwa grzbietowa w tylnym krańcu prosto ścięta, odbytowa …

Jaź — Leuciscus idus L.

Ciało umiarkowanie wydłużone, bocznie spłaszczone, u starszych osobników dość wysokie. Głowa niewielka, otwór gębowy mały, końcowy. Płetwa ogonowa wcięta. Tylna krawędź płetwy grzbietowej prosta, odbytowej łukowato-wklęsła. Ubarwienie grzbietowej części tułowia szarozielone lub szaroniebieskie, boki poniżej …

Kleń — Leuciscus cephalus L.

Ciało wydłużone, walcowate, nieco z boków ścieśnione, z dużą i szeroką głową. Otwór gębowy duży, końcowy, opatrzony grubymi wargami. Płetwa ogonowa wcięta. Tylna krawędź płetwy grzbietowej równo ścięta; płetwa odbytowa lekko zaokrąglona. Łuski duże, okrągławe, …

Karaś — Carassius carassius L.

Ciało krótkie, bardzo silnie wygrzbiecone, z boków ścieśnione. Głowa mała, otwór gębowy końcowy — bez wąsików. Płetwa grzbietowa długa; odbytowa krótka. Ogon lekko wcięty. Łuska duża, zachodząca na siebie dachówkowato. Kształt ciała karasia jest bardzo …

Krąp — Blicca bjoerkna L.

Kształt ciała bardzo podobny do leszcza. Otwór gębowy półdolny. Łuski duże, grube, mocno osadzone w skórze. Płetwa odbytowa długa — nie dochodząca jednak do nasady płetwy ogonowej, jak u leszcza. Płetwa ogonowa silnie wcięta. Oczy …

Leszcz — Abramis brama L.

Ciało krępe, wysokie, bardzo mocno bocznie spłaszczone. Niewielka głowa, zaopatrzona w mały, półdolny otwór gębowy. Szczęki wysuwalne tworzą ryjek. Płetwa grzbietowa krótka, odbytowa bardzo wydłużona, ogonowa silnie wcięta. Łuski duże, okrągławe, mocno osadzone w skórze. …

Lin — Tinca tinca L.

Ciało o krępej budowie, średnio wysokie, bocznie spłaszczone. Trzon ogona krótki i szeroki. Otwór gębowy mały, końcowy, w kącikach ust para krótkich wąsików. Oczy małe o odcieniu czerwonobrunatnym. Wszystkie płetwy są zaokrąglone, tylko ogonowa lekko …

Karp — Cyprinus carpio L.

Protoplastą naszego karpia hodowlanego jest dziki karp tzw. sazan, który charakteryzuje się wydłużonym i lekko wygrzbieconym ciałem, pokrytym szczelnie dużą, grubą i dachówkowato zachodzącą na siebie łuską. W wyniku wielowiekowej, kierowanej przez człowieka selekcji, wyhodowano …

Stynka — Osmerus eperlanus L.

Ciało wydłużone, wrzecionowate, z boków ścieśnione. Duża i wydłużona głowa z wielką i silnie uzębioną paszczą. Stożkowate zęby znajdują się również na kościach jamy gębowej. Otwór gębowy górny. Płetwa ogonowa silnie wcięta — widełkowata. Łuski …

Peluga — Coregonus peled (Gmel)

Kształt ciała pelugi zbliżony jest do siei, jednak zaznacza się zwykle większe wygrzbiecenie oraz łukowate wygięcie linii brzucha. Boki tułowia srebrzystoszare, grzbiet i wierzch głowy szaroniebieskawe.

Łuski duże, okrągłe, mocno osadzone w skórze. Otwór gębowy …