Krąp — Blicca bjoerkna L.
Kształt ciała bardzo podobny do leszcza. Otwór gębowy półdolny. Łuski duże, grube, mocno osadzone w skórze. Płetwa odbytowa długa — nie dochodząca jednak do nasady płetwy ogonowej, jak u leszcza. Płetwa ogonowa silnie wcięta. Oczy duże, ze srebrną tęczówką i zieloną plamką nad źrenicą. Płetwy parzyste — piersiowe i brzuszne — mają u nasady zabarwienie czerwonawe, pozostałe płetwy szare. W okresie tarła wszystkie płetwy nieparzyste przybierają u nasady kolor żółtopomarańczowy; parzyste w tym okresie stają się na całej powierzchni czerwonawe.
Ze względu na to, że krąp nie posiada wymiaru ochronnego i jest zaliczany do chwastu rybiego, a jednocześnie bardzo podobny do leszcza, który jak wiemy należy do ryb o dużej wartości, każdy wędkarz powinien umieć odróżnić te dwa gatunki.
Krąp występuje pospolicie w jeziorach i wolno płynących rzekach, współtowarzysząc gromadnie leszczowi i płoci. Przebywa w partii przybrzeżnej, najczęściej w dolnych partiach stoku jeziorowego. Jest rybą o średniej długości życia; dorasta do około 30 cm długości i osiąga ciężar do 0,5 kg. Żywi się fauną denną i przybrzeżną, konkuruje pokarmowo z leszczem i płocią, a rośnie bardzo wolno (w wieku 4 lat osiąga ciężar od 20 do 100 g). Z tych względów w racjonalnie zagospodarowanym zbiorniku jest uważany za chwast i tępiony.
Tarło odbywa się w maju i czerwcu. Krąp ma tendencję do krzyżowania się z wieloma gatunkami ryb z rodziny karpiowatych, między innymi z leszczem, płocią, wzdręgą, ukleją, a nawet certą. Wymiaru i okresu ochronnego nie ma.
Do łowienia na wędkę stosuje się sprzęt jak przy połowie płoci, jednak przynęta powinna być umieszczona na dnie lub tuż nad nim. Krąp żeruje w ciągu całego roku — jedynie na zimę ściąga gromadnie w głębsze miejsca i w tym okresie żerowanie słabnie lub okresami całkowicie zanika.
