Koza – Cobitis taenia Heckel et Kner
Ciało wydłużone, bocznie ścieśnione, pokryte drobną łuską zachodzącą na siebie dachówkowato. Głowa bocznie ścieśniona, w partii grzbietowej silnie zwężona. Otwór gębowy dolny, otoczony sześcioma krótkimi wąsikami. Pod okiem znajduje się dwuwierzchołkowy ruchomy kolec. Oczy powleczone skórą. Płetwa ogonowa równo ścięta. Zabarwienie ciała piaskowożółte. Wzdłuż boków ciągnie się kilka szeregów brunatnych plam i plamek różnej wielkości. Plamki występują również na płetwach grzbietowej i ogonowej.
Kozy zasiedlają zarówno stojące, jak i płynące wody o dnie piaszczystym i mulistym. Najczęściej zagrzebane są aż po głowę w piasku. Są to ryby małe, ich długość nie przekracza 13 cm. Odżywiają się drobną fauną denną. Rozmnażają się w kwietniu i maju. Ochronie nie podlegają. W województwie olsztyńskim koza występuje prawie we wszystkich rzekach i jeziorach. Na wędkę łowi się bardzo rzadko. Jest używana jako „żywiec”.
