Co należy wiedzieć o przynętach?

Tym, co łączy wszystkie metody wędkarskie jest stosowanie przynęty. Mamy tu do czynienia z bezpośrednim bodźcem materialnym, którego zadaniem jest sprowokowanie ryby do brania. Z tego względu skuteczne są tylko te przynęty, które przez pewne swoje właściwości – zapach, smak, konsystencję, barwę, kształt, wielkość, ruch itd. – przypominają rybom składniki ich naturalnego pokarmu.

Przynęty mogą w różny sposób przypominać naturalny pokarm ryb. Jest to związane nie tylko ze sposobem odżywiania się ryby, którą chcemy złowić, ale zależy też od wybranej metody połowu (sposobu podania przynęty). Ogólnie obowiązuje zasada, że mając do czynienia z rybami, które w poszukiwaniu pokarmu orientują się przede wszystkim zmysłami węchu i smaku oraz smakują zdobycz przed skonsumowaniem powinniśmy stosować tylko przynęty naturalne (jadalne). Natomiast podczas połowu ryb, które orientują się przede wszystkim wzrokiem i którym instynkt nie nakazuje sprawdzić jakości potrawy zastosowanie mają także przynęty sztuczne (niejadalne). Zwykłe zaszeregowanie ryb spokojnego żeru do pierwszej, a drapieżnych do drugiej grupy jest tylko umowne; w obydwu grupach zdarzają się wyjątki zależne od tej czy innej metody połowu. I tak, na przykład, z jednej strony możemy z powodzeniem łowić ryby niedrapieżne na sztuczne przynęty (np. sztuczne muchy), z drugiej strony zaś w niektórych metodach połowu drapieżników z powodzeniem można stosować tylko przynęty naturalne. Ogólnie przynęty dzielimy na dwie podstawowe grupy:

— przynęty pochodzenia naturalnego;

— przynęty sztuczne.

Ze względu na pochodzenie i skład podstawowy przynęty naturalne dzielimy na:

– przynęty pochodzenia zwierzęcego;

– przynęty pochodzenia roślinnego.

W zależności od konstrukcji i przeznaczenia sztuczne przynęty dzielimy na dwie zasadnicze grupy. Są to:

– sztuczne muchy;

– sztuczne przynęty spinningowe.